ЭХ ХЭЛ ХҮҮХДИЙН ДУУ

2016 онд шинэхэн төрөн гарсан Эх хэл хүүхдийн дуугаа Хүүхдийн зохиолч, өөрийн дотны анд Соронзонболдынхоо хүү Батболдтой хамтран бүтээснийг энд орууллаа. Таалан болгооно уу. Дуу гарсан түүхийг С.Батболд дүүгийн минь ярилцлагаас хүлээн авч уншина уу.

Сурталчилгаа

Үерхэл чамайгаа нандигнана

Ижий дуу

”Уран өд”-ийн дууч шувуудын удган мод Д.Мандахсан

Уран-Өдийн шавь, сэтгүүлч М.Хангалын бичсэн нийтлэлийг толилуулья.

Уран-Өдийн шавь М.Хангал

Энэ хүнийг МЗЭ-ийн гишүүн, хүүхдийн зохиолч, Эрдэнэт хотын тулгат найрагч Д.Мандахсан гэдэг. Насаараа Монголын утга зохиолын тэнгэрт яруу найргийн дууч шувуудыг нисгэсэн эрхэм билээ. 1998 онд тавдугаар ангийн бяцхан хүү “Уран өд” яруу найргийн дугуйлангийн босго алхахад үсээ хойш нь самнасан сэргэлэн шар өвгөн байсан нь одоо ч хэвээрээ.

Өлгөөтэй Хайдав

Өлгөөтэй Хайдав

Ямар малгай биш дээ
Ядаж бээлий биш дээ
Яалаа гэж Хайдав
Ямаан дах шиг өлгөгдөө вэ?
Нүдээ аниад
Нүүрээ улайлгаад
Хөлөө тийчигнэв
Гараа дугтчив
Хашааны орой
Загасны дэгээ шиг
Хааш нь ч, яасан ч
Тавьсангүй
Дээлний нь хормой
Дэвхрэг царцаа шиг
Дэгээдэж гогцооруулаад
Салсангүй
Гудамжаар хүмүүс алхана
Гунгар гангар ярилцан алхана
Амтат яриандаа зарим нь анзаарсангүй
Ажиглаж харах нь инээдээ барахгүй
– Харав уу та минь! ха ха ха
– Хачин юм бэ? хи хи хи
– Ёстой нэг … хо хо хо
– Эзнээ бүр … хө хө хө
Инээлдсээр хөгжилдсөөр өнгөрнө
Ичихдээ Хайдав тонгочно

***

Өөдтэй үггүй гансралын дуугаа
Өрдсөн гал шиг ноцоож бичнэ
Гунигтай шүлгээсээ жаргал амсаж
Гургалдайн дуутай хөгжим сонсоно
Гуравхан бадагтаа цээж тэвхийж
Газар даахааргүй том явна
Өөртөө туйлж бичнэ
Өвөр дотроо дуулж бичнэ
Гадаа гарахаараа
Ганагар явна
Тэнгэр газар хоёрыг
Тэвхдэж явна

БАГШИЙН ТЭМДЭГЛЭЛ-4

Шошго

mandakhsan, шүүмж судлаач П.Батхуяг

 

МЗЭ-ийн шагналт яруу найрагч, МЗЭ-ийн Алтан-Өд шагналт шүүмж судлаач П.Батхуягийн хамт

МЗЭ-ийн Алтан-Өд шагналт шүүмж судлаач П.Батхуягийн “БАГШИЙН ТЭМДЭГЛЭЛ-4” -ээс хүргэж байна.